อุเบกขา ไม่ได้แปลว่า วางเฉย ผู้กองเบนซ์

อุเบกขา บุคคลใดมีกรรมเป็นที่พึ่ง บุคคลนั้นมีกรรมเป็นของตนเอง จากทมยันตี ถ้าเราเมตตาคือสงสาร กรุณาคือช่วยเหลือ มุทิตาคือเห็นเขาดีแล้วยินดี อุเบกขาคือต้องวางมือ เขามีกรรมเป็นที่พี่ง

ดังนั้น อุเบกขา เป็นธรรมที่ผู้ภาวนาพึงพอกพูนให้มากที่สุด เพราะผู้ใดพอกพูน อุเบกขา ไว้มากผู้นั้นก็จะมีจิตที่สงบได้มากขึ้น และเห้นธรรมตามความเป็นจริงได้มากขึ้นกล่าวคือ ผู้ที่วางจิตเป็นอุเบกขาได้

อุเบกขา อุเบกขา อุ-เบก-ขา {Pali: อุเปกฺขา} , ความเที่ยงธรรม, ความวางตัวเป็นกลาง, ความวางใจเฉยอยู่, เป็นข้อ ๑ ในพรหมวิหาร ๔ คือ เมตตา กรุณา มุทิตา อุเบกขา

อุเบกขา อุเบกขา คือ ความวางใจเป็นกลาง อันจะให้ดำรงอยู่ในธรรมตามที่พิจารณาเห็นด้วยปัญญา คือมีจิตเรียบตรงเที่ยงธรรมดุจตาชั่ง ไม่เอนเอียงด้วยรักและชัง พิจารณาเห็นกรรม