จริยธรรม - วิกิพีเดีย

จริยธรรม  จริยธรรม หมายถึง การประพฤติปฏิบัติของบุคคลที่แสดงออกถึงความดีงามทั้งต่อตนเอง ต่อผู้อื่น และต่อ สังคม เพื่อให้เกิดความสงบสุข ความเจริญรุ่งเรือง เป็นประโยชน์ต่อสังคมและต่อการพัฒนาประเทศชาติ จากความ จริยธรรม · ทาน คือ การให้ การเสียสละ การให้น้ำใจ · ศีล คือ ความประพฤติที่ดีงาม ทั้ง กาย วาจา ใจ ให้ปราศจากโทษ · บริจาค คือ การเสียสละความสุขส่วนตน เพื่อความสุขส่วนรวม · ความซื่อตรง คือ

๑) ตัวอย่างผู้ที่มีคุณธรรมและมีจริยธรรม หมายถึงผู้ที่มีสติปัญญาดี มีจิตใจบริสุทธิ์ มีความเมตตา กรุณา คือ มีความรัก มีความสงสาร ปรารถนา ให้ผู้อื่นเป็นสุข มีหิริโอตตัปปะ มีความละอายต่อบาป มีความเกรงกลัวต่อบาป เรื่อง ประมวลจริยธรรมพนักงานส่วนท้องถิ่น พ ศ ๒๕๖๔ พนักงานส่วนท้องถิ่นพึงปฏิบัติตนเพื่อรักษาจริยธรรม ดังต่อไปนี้ ก จริยธรรมหลัก ยึดมั่นในสถาบันหลักของ

๑ ๑ พฤติกรรมทางจริยธรรม ก็คือ พฤติกรรมทั้งหลายที่กําหนดไว ในประมวลจริยธรรม ข าราชการพลเรือน หรือในสมรรถนะด านการยึดมั่นในความถูกต องชอบธรรมและจริยธรรม ซึ่งจะ นํามา จริยธรรม วัฒนธรรม และชุมชน 2) กล ยุทธ์และการบริหารจริยธรรม 3) จริยธรรมและผลการปฏิบัติงานขององค์การ 4) จริยธรรมด้านกฎหมาย และหน่วยงานการจัดระเบียบสังคม